Արտյոմ Կարապետյան․ ես ըմբռնեցի, որ սիտուացիան վատ է հենց սկզից, երբ մտա այնտեղ։ Գծերն դատարկ էին, անհասկանալի պատճառներով։ Ասում էին սննունդ հարկավոր չի, գնում էի համոզվում էի էն էլ ինչքան է պետք։ Տեսա, որ զենքի պրոբլեմը էնքանով էր, որ կային լիքը զենքեր, որոնք էս կռվի հետ կապ չունեին։
Էս բանակը նույնիսկ ջերմադիտակ չուներ։ Էդպիսի պրիմիտիվ բաները նույնիսկ չկան։ Կամավորներից մեկին ջերմադիտակ են տալիս, մեկ էլ բացում է, հոպ, էլէմենտ չկա։
Հետո հետաքրքրվում են ինչի էլէմենտ չես բերում։ Եկել է, որ կռվի, էլէմե՞նտն էլ պիտի բերեր։
