Ս․ Մելքոնյան․ Ամենացավալինն է երևակայել, թե եթե Ավոն իմանար, որ Քարվաճառն չկա ինչ կզգար։ Աներկբա է մի բան, որ Ավոն արագորեն չէր գնում մարտի։
Նա իր հարձակումներն այնպես էր դասավորում, որ մանրամասնորեն էր մտածվում ամեն նյուանսն ու գործելակերպերը։ Եթե հիմա Ավոն լիներ, նա հաստատ ամենաբարդային հատվածներում կլիներ ու կմշակեր հարձակումները։ Էստեղ փոխառումների մասով չէ խնդիրը։
Կային տարածքներ, որ կարելի էր և տալ, բայց Քարվաճառի առումով, սա ամենադրամատիկն է, քանզի էստեղ անվտանգության հարցեր են անմիջապես ծառանում։ Խելացի ու քրտնաջան աշխատանքն էր գուցե պակասում, որ բանակցությունները հասնեին էդպիսի խելամիտ փուլի և չլիներ եղածը, որն իրոք ցավագին է մեզ համար։
Մ․ Մելքոնյանն ամեն զոհի համար ահավոր էր նեղվում, իսկ հաղթության համար մանկան պես էր իրոք հրճվում։ Ըստ Սեդայի ահռելի պիտի աշխատենք բոլոր ուղություններով։ Հիմնականորեն շեշտը դնելով կապերի վրա աշխարհի հետ։
