Վլադիմիր Վարդանով․ մենք մեր տունն լավ էլ հավեսով ինքներս ենք քանդում։ Վերջիվերջո էնպիսի անհանդուժողականության մթնոլորտ ենք սարքել, որ առանց դրսինների մենք քանդում ենք։ Ինձ Ադրբեջանն հետախուզում է տվել ու մեր իշխանություններն, ոչինչ չեն ապսպսրում , բայց հայտարարված է միջազգային որոնում։
Հիմա պարզ է, որ գնում են Ստեփանակերտ առևտուր ենն անում, բայց էնպես չի որ իրենք կուզեն մեր հետ լայն սպեկտրով հարաբերվել։ Մենք պիտի ընկալենք այն խավին, որոնք «մամաշներ ու պապաշներ են», որոնք հիմա չեն ուզում երեխեքը գնան սահմանները։
Չեն ընկալում, որ վաղ թե ուշ էդ երեխեքին կհասնեն Երևանում թուրքերը։ Այ ախմախ, բոլ ա տարանջատեք մի հողը մյուս հողից, դա վերաբերում է ցանկացած «մամաշա պապաշին»։
Փոխանակ նախորոք ծանոթացնեն ռազմական գործին իրենց զավակներին, հակառակը բերում են անզորացմանը, որտեղ առավել թուլացած է լինում իրենց զավակը։ Եթե ուղեղներին զարկ տան, երեխեքին կպարապացնեն զինվորականությանը։