Ս․ Հակոբյանը երգ է նվիրել հերոսներին։ Այն անչափ ցավոտ է հնչում հիմա․․․դժվարագին է արցունքը զսպել, երբ լսում ես։ Հոլովակում սպիտակ հագուստով է սև ֆոնի վրա։ Ամենասկզբում աչքերը փակեն Սիլվայի ու օրերն են գնում կտորի վրա։
Դա այն 44օրն է, որ մեզ բերեց այսքան ողբերգություններ։ Երաժշտությունն էլ բառերն էլ գրել է Մ․ Հակոբյանը։ Գործիքավորումը արել է Արսեն Բարսամանյանը։ Ռեժիսորն է Սյոմա Կոդաբաշյանը Մոնտաժողն է Կարեն Մելկումյանը, օպերատորն է Վահե Բաբայանը, ադմինիստրատորն է Արման Մելիքյանը։
Երգը նվիրված է հերոս Ժորա Մելկումյանին ու մնացած բոլոր հզորներին։ Հոլովակը արժանացել է արդեն իսկ դրական քոմենթների, քանզի արտահայտում է մեր ցավը ամբողջովին, այն տխրությունն ու դատարկումը, որ պատեց մեր հոգիներին։ Հոլովակը մինիմալիստական է, առանց սյուժետային կոնկրետության, հիմնականում սիմվոլիստական շեշտադրումներով։
Ս․ Հակոբյանի երկրորդ երգն է հերոսի համար ձոնված։ Մ․ Հակոբյանը քույրիկին նվիրել է իսկապես ազդեցիկ երգ։
